Μια εβδομάδα, πολλές εκπλήξεις!

Έφτασε το τέλος της εβδομάδας! Είπα λοιπόν κι εγώ να κάνω έναν απολογισμό των στιγμών/γεγονότων που μου έμειναν και, τρόπον τινά, στιγμάτισαν την εβδομάδα που πέρασε, είτε με καλό είτε με...λιγότερο καλό τρόπο.

Γεγονός #1

Είναι απόγευμα, ώρα περίπου 6 και κάτι ψιλά. Όλα είναι ήρεμα, επικρατεί σχετική σιγή στη γειτονιά...

Κάθομαι αμέριμνη μπροστά στον καθρέφτη μου και δοκιμάζω την καινούρια μάσκαρα που πήρα νωρίτερα, έχοντάς την απλώσει μόνο στο ένα ματόκλαδο. Εκεί που πάω να τη δοκιμάσω και στο άλλο, ακούω από το απέναντι σπίτι μια σπαραξικάρδια κραυγή : "ΑΑΑΑ! ΑΑΑΑ! ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ! ΦΥΓΕ ΔΟΛΟΦΟΝΕ!"

[Να σημειωθεί πως μένω σε πολυκατοικία, η εν λόγω κραυγή ακούστηκε από μονοκατοικία δύο ορόφους παρακάτω, πίσω από τον ακάλυπτο, με κλειστά τα τζάμια. Και το άκουσα σαν να ήταν δίπλα μου live]

Φαντάσου σκηνικό: τρέχω, με το βουρτσάκι ακόμη στο χέρι και σκοντάφτωντας στο ίσωμα, φωνάζοντας "Μαμά!!! Κάτι έπαθε η κυρία Ρ! Κάποιος μπήκε στο σπίτι της!", ανοίγοντας το παράθυρο της κουζίνας (οι φωνές ακόμη δεν έχουν σταματήσει και περιμένω να δω κάποιον δολοφόνο να βγαίνει πηδώντας τη μάντρα της απέναντι!)

Μισοκρεμασμένη από τα κάγκελα του μπαλκονιού, φωνάζω "Κυρία Ρ!!! Είστε καλά!;!;!;"

Κι εκείνη, casually, προσπαθεί να με κοιτάξει ανάμεσα από τα λουλούδια της αυλής της και μου λέει "Μια γάτα ήταν κορίτσι μου! Την επόμενη φορά θα χρησιμοποιήσω το λάστιχο, φώναξα για να την τρομάξω!" και αρχίζει αν μου λέει για την γάτα με τα πέντε νεογέννητα που μπαίνουν στην αυλή της και λερώνουν κλπ κλπ...

Περιττό να πω οτι μου πήγε η καρδιά στις πατούσες, έτσι;

Γεγονός #2

Επόμενο περιστατικό, κάπου προς το μεσημέρι, μια δυο μέρες πίσω.

Είμαι σε ένα αγαπημένο μαγαζάκι στην άκρη μιας πλατείας και, κοίτα να δεις πράγματα, πάλι κρατάω μια μάσκαρα! Με την άκρη του ματιού μου πιάνω από την απέναντι μεριά της πλατείας μια έντονη δραστηριότητα. Γυρνάω, μαζί με όλους τους πελάτες του μαγαζιού, και τι να δω!

Ένας τύπος (τι τύπος, ένας άντρας ίσα μ' εκεί πάνω) έχει πιάσει μια κακομοίρα από το μαλλί και την έχει πετάξει στα πλακάκια! Την κλωτσάει, την χτυπάει, και κάθε φορά που εκείνη σηκώνεται, την ξαναπιάνει από τα μαλλιά και την ξαναπετάει κάτω!

Εννοείται οτι όλοι έχουμε φρικάρει, έχουμε μείνει παγωμένοι και μια κυρία μπροστά μου τρέμει. Εγω δε είμαι έτοιμη να βγάλω το κινητό μου και να καλέσω την αστυνομία, μέχρι που γίνεται και το πιο αποτρόπαιο: ο τύπος πιάνει την γυναίκα, πάλι από τα μαλλιά, και αρχίζει να χτυπάει το κεφάλι της στο καπό ενός αυτοκινήτου!

"Θα τη σκοτώσει, κάντε κάτι!"

"Κάποιος να καλέσει την αστυνομία!"

"Τι κάνει ο θετότρελος;!;!"

Περαστικοί έχουν σταματήσει γύρω από το ζευγάρι, άφωνοι κι αυτοί, και ένας δυο κάπως πιο τολμηροί είναι έτοιμοι να πιαστούνε στα χέρια με τον άντρα!

Και τότε, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, ο άντρας πιάνει μια ντουντούκα και αρχίζει να μιλάει στους περαστικούς (μάλλον, καθώς ήμουν μακριά και δεν άκουγα) για την κακοποίηση των γυναικών, για τη βία...; Κάτι παρόμοιο.

Εννοείται πως όλοι θαυμάσαμε το απτό παράδειγμα (μετά απο μερικά μπινελίκια που ρίξαμε στο ζεύγος, έσωθεν κι έξωθεν...) αλλά, για μια ακόμη φορά... Η καρδιά στις πατούσες.

Γεγονός #3

Το τελευταίο που έχω να αναφέρω για την εβδομάδα που μας πέρασε είναι σχετικά πιο ελαφρύ, αλλά θα μπορούσε να είναι αρκετά άσχημο υπό άλλες συνθήκες.

Σήμερα το πρωί, μητέρα και υποφαινόμενη έχουν βγει για περπάτημα και χάζι στις βιτρίνες. Περνώντας μπροστά από ένα μαγαζί με παντόφλες (ωραίες ήταν, ένα μωβ ζευγάρι θα το ήθελα...), το παρεάκι συναντά έναν γεράκο με τον συνήθη εξοπλισμό: τραγιάσκα, καζάκα, κοτλέ παντελόνι και μαγκούρα.

Να σημειωθεί οτι ο γέροντας ήταν άνω των 70, όπως φαινόταν, κι έτρεμε ανεξέλεγκτα σε σημείο η μαγκούρα να χορεύει κλακέτες στο πεζοδρόμιο. Ωστόσο αυτό δεν τον εμπόδισε να απλώσει, με αξιοσημείωτη επιτυχία πρέπει να πω, την χερούκλα του, και να τραβήξει το μαλλί μου αρκετά δυνατά για να πω "αουτς!" (!!!)

Γυρνάω.

Τον κοιτάω.

Μου χαμογελάει. (άρα δεν το έκανε κατα λάθος επειδή, βρε παιδί μου, ήθελε μια καούκα να στηριχτεί)

Δεν το σχολίασα.

Τώρα όμως μπορώ να το πω : Άτσα στόχος το ραμολί!

Αυτά. Ίσως η επόμενη εβδομάδα να αποδειχτεί πιο τρελή, ποτέ δεν ξέρεις!

Love, Melane.